Mooie complimenten voor de kinderopvang

Vanaf 16 maart was de kinderopvang gesloten als gevolg van de noodmaatregelen in de corona crisis. En nu, na 8 lange weken, openen we onze deuren gelukkig weer. Eerder al kreeg de kinderopvang complimenten van staatsecretarissen Van Ark (SZW) en Van Huffelen (Financiën): ‘de kinderopvangsector heeft bewezen een sterke, flexibele sector te zijn, met een groot innovatief vermogen’. Mooie complimenten, die we van harte in ontvangst nemen. Want onze collega’s hebben de afgelopen 8 weken keihard gewerkt om kwalitatief goede kinderopvang te kunnen leveren, in die 8 weken én in de toekomst. 

Zondagavond 15 maart was het even slikken… de kinderopvang dicht, alleen noodopvang. Hoe dat er uit zou gaan zien, wist nog niemand. Het managementteam ging direct aan de gang met organiseren, ouders werden geïnformeerd en de OR stond klaar om mee te denken. Alle medewerkers kregen die zelfde avond nog een bericht met het verzoek om die eerste dag naar het werk te komen.

Maandag 16 maart vingen de collega’s op locatie een handjevol kinderen op. Binnen no-time werden 2 locaties aangewezen als noodopvang. Alle, maar dan ook echt alle ouders werden door de collega’s gebeld met de vraag: heb je noodopvang nodig, kunnen wij nog iets anders voor jullie betekenen? 

Locaties werden schoongemaakt, telefoons kregen een meldtekst, leveranciers werden benaderd om samen de geplande leveringen en afspraken te beoordelen, er werden gesprekken gevoerd met collega’s en vervolgens ging de deur dicht. 

Zaten onze collega’s stil? Welnee! 

Allereerst was er de noodopvang. Normaal gesproken staat het bieden van een veilige en warme omgeving waar we kinderen stimuleren in hun ontwikkeling centraal. Ook nu stonden onze collega’s klaar om kinderen een emotioneel veilige, rijke speel- leeromgeving te bieden. Zo veel mogelijk  met bekende gezichten voor de kinderen, in kleine groepjes, met een bekende dagelijkse structuur en pure aandacht voor de kinderen. 

En ja, vaker wel dan niet binnen 1,5 meter afstand. Een peuter moet getroost kunnen worden, en geholpen worden. Een 8-jarige heeft soms ook een knuffel nodig, of een helpende hand. Ze stonden er toch maar, in deze moeilijke tijden, waarbij de groep samenstelling per dag wisselde en er soms kinderen kwamen die nooit eerder bij de opvang waren geweest. De planners van SKG werkten overuren om alle wisselingen en wijzigingen bij te kunnen houden. Het was even wennen, het ‘nieuwe normaal’.

En dan waren er de kinderen die in kwetsbare situaties verkeerden. Dat vroeg om maatwerk! Samen met scholen en gemeente werden ook deze kinderen opgevangen. 

Bang voor besmettingen? Tuurlijk leefden (en leven) er zorgen. Maar het hart voor het pedagogische werk is sterker dan de angst: juist nu doen wij er toe voor de kinderen en hun ouders. 

En er was meer! Iedereen was er op gericht zich in te zetten voor ónze kinderen, ook al zaten deze thuis. Via de telefoon, het ouderportaal en social media werd contact gehouden met de ouders en kinderen. Hoe gaat het thuis? Hoe kom je de dagen door? Lukt het een beetje om thuiswerken en de kinderen te combineren? Hoe kunnen wij nog helpen? 

Er werden filmpjes gemaakt met uitdagende activiteiten. Een SKG 50 jaar challenge werd uitgezet. De eigen juf van de kinderen las verhalen voor. Ouders werden gebeld en geholpen bij opvoedingsvragen. De kinderen kregen een kadootje thuis gebracht en konden zwaaien naar de juf. En in de tussentijd werd er via Teams vergaderd, de kindobservaties werden besproken zodat we goed beeld konden houden op de ontwikkelingen bij de kinderen en nieuwe thema’s werden voorbereid. Trainingen en opleidingen die normaal op locatie werden aangeboden, werden nu gevolgd via Teams. In onze eigen SKG Academie kon iedereen aan de gang met extra modules. 

En in dit hele nieuwe werklandschap werd continu contact gehouden met gemeente, onderwijs en wijkteams. Want ook in deze tijd staat SKG voor Samen Kunnen Groeien. 

Maar thuis is toch maar thuis, vergaderen via Teams niet hetzelfde, en de kinderen die normaal aan je toe zijn vertrouwd lange tijd niet zien, is helemaal niks. De collega’s bij SKG staan klaar om weer te beginnen! 

In de meivakantie is iedereen onvermoeibaar doorgegaan, we willen immers goed beslagen ten ijs komen. Het is een enorme puzzel: wie gaat wanneer komen? De BSO volgt school, maar niet alle scholen wisten al op welke dagen de kinderen kunnen komen. Ouders met kinderen op BSO en kinderdagverblijf willen het liefst een zo passend mogelijk aanbod, wat voor grote uitdagingen kan zorgen. Intussen stond de telefoon roodgloeiend. Ondanks de hindernissen zijn we er klaar voor. 

De locaties zijn opgepoetst, signing is buiten aangebracht, ondersteunende middelen zijn gemaakt en aangeleverd zoals gespreksschermen, afstandslatten en afstandshoepels, extra schoonmaak ingekocht, afspraken gemaakt met de leveranciers en de protocollen ingevuld. Maar nog veel belangrijker, er is goed nagedacht over hoe dat gaat: na 8 weken weer naar de opvang. Wenprotocollen zijn aangepast, want er moet opnieuw gewend worden. Er is aandacht voor groepsvorming en we zullen de kinderen de eerste periode extra goed observeren om te zien wat ze nodig hebben. 

 En vandaag openen we de deuren weer. Welkom voor alle kinderen! Maar vooral ook welkom terug op locatie voor al onze collega’s, met hun grote kinderopvanghart! Zij maken het verschil, zij leveren een grote bijdrage in de ontwikkeling van een mensenleven en ook in moeilijke tijden staan zij klaar. 

Hulde aan al onze collega’s!